محققان با برسی اوضاع قرارگیری 3.6 میلیون ستاره در کهکشان راه شیری به ساختاری مواج پی برده‌اند که در صفحه مرکز این کهکشان وجود دارد.
محور مرکزی کهکشان راه شیری تاب دارد!
عبارات مهم : ستاره
به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی میل، محققان معتقدند این اختلاف نامتقارن و تابیدگی در دیسک کهکشان راه شیری نشان از وجود برخوردهای سهمگین در وقت ایجاد این کهکشان دارد.
محور مرکزی کهکشان راه شیری تاب دارد!
پیش از این تصور می شد که دیسک کهکشان راه شیری کاملا یک دست و هموار است ولی یافته های تازه حاکی از آن هستند که برخوردهای میان ستاره ای و فضایی زیادی در سال های اول ایجاد کهکشان راه شیری باعث این تغییرات شده است است.
محققان دپارتمان فیزیک و نجوم دانشگاه کنتاکی آمریکا در رصدهای خود موفق شدند ثابت کنند در دیسک کهکشان راه شیری این موج و تابیدگی در محور شمالی – جنوبی وجود دارد.
محققان با برسی اوضاع قرارگیری 3.6 میلیون ستاره در کهکشان راه شیری به ساختاری مواج پی برده‌اند که در صفحه مرکز این کهکشان وجود دارد.
براساس یافته های محققان این تابیدگی ها در اثر برخوردهایی با قدمت 85 میلیارد سال پیش ایجاد شده است اند.
“سوزان گراندر”(Susan Grander) محقق نجوم در این رابطه می گوید: این برخوردها می تواند باعث ایجاد خطوط مرکزی و بازوهای کهکشان راه شیری باشند.
وی افزود: همانطور که امواج ایجاد شده است در یک دریاچه آرام به خاطر عبور قایق و یا برخورد اجسام با آب هستند، ما نیز در حال جستجوی نشانه هایی از این برخوردها در گذشته کهکششان راه شیری هستیم تا بتوانیم این عدم تقارن را توضیح دهیم که محتمل ترین گزینه همان برخوردهای بین ستاره ای و فضایی هستند.
محور مرکزی کهکشان راه شیری تاب دارد!
محققان در حال انجام مطالعات زیاد در این زمینه هستند تا ببینند که چه چیزهای بیشتری می توانند در مورد ساختار کهکشان ما و نیروهایی که به آن شکل داده است بیابند.
کهکشانِ راهِ شیری، کهکشانی است که منظومه شمسی در آن قرار دارد. در آسمانی صاف و تاریک و به دور از آلودگی نوری، این کهکشان به صورت نوار شیری رنگی در پهنه آسمان دیده می شود. این نوار در واقع از میلیون ها ستاره تشکیل شده است است که چشم غیرمسلح قادر به تفکیک آن ها نیست. راه شیری کهکشانی از نوع مارپیچی میله ای هست. کره زمین به عنوان عضوی از منظومه شمسی، در یکی از بازوهای مارپیچی آن قرار دارد. چون ما از درون صفحه کهکشانی به آن می نگریم، آن را به این صورت می بینیم.
محققان با برسی اوضاع قرارگیری 3.6 میلیون ستاره در کهکشان راه شیری به ساختاری مواج پی برده‌اند که در صفحه مرکز این کهکشان وجود دارد.
راه شیری بعد از کهکشان اندرومدا بزرگترین کهکشان در گروه محلی هست. قطر صفحهٔ کهکشان راه شیری حدود ۱۰۰ هزار سال نوری هست. ضخامت این صفحه در زیاد نقاط حدود ۱۰۰۰ سال نوری است ولی در مرکز آن به 12 هزار سال نوری می رسد.
محور مرکزی کهکشان راه شیری تاب دارد!
تعداد ستارگان کهکشان راه شیری بین ۱۰۰ تا ۴۰۰ میلیارد تخمین زده می شود. شمردن ستاره های یک کهکشان غیرممکن هست. حتی در کهکشانی مانند اندرومدا که همسایه نزدیک راه شیری هست، تنها تعداد کمی از ستارگان بسیار پرنور را می توان با تلسکوپ تشخیص داد. دانشمندان با روش هایی مانند بررسی حرکت چرخشی کهکشان ها و همچنین طیف سنجی، جرم یک کهکشان را محاسبه می کنند.
سپس براساس آن، تعداد ستارگان کهکشان را تخمین می زنند.
در اندازه گیری های کنونی تخمین زده می شود که کهکشان آندرومدا با سرعت ۱۰۰–۱۴۰ کیلومتر در ثانیه به ما نزدیک می شود.
راه شیری می تواند در ۳ تا ۴ میلیارد سال آینده با آن برخورد کند و این به اهمیت اجزای جانبی ناشناخته که در کهکشان حرکت نسبی دارند بستگی دارد. اگر آنها با هم برخورد کنند، ستاره های فردی در داخل کهکشان با هم برخورد نخواهند کرد، ولی در عوض دو کهکشان ادغام خواهد شد؛ یک کهکشان بیضوی تنها زیاد از مسافتی در حدود یک میلیارد سال را می پیماید.
واژه های کلیدی: ستاره | برخورد | محققان | اخبار علمی و آموزشی
دانلود فایل ها
توجه: ممکن است تمام لینک های دانلود به دستور مقام قضایی حذف شده باشد...
